بهینه سازی کشت درون شیشه ای پایه های رویشی تترا، نماگارد و gf677

با توجه به مشکلات ناشی از کاربرد پایه­های بذری و غیر­یکنواخت در باغ­های درختان میوة هسته­دار، استفاده از پایه­های یکنواخت و سازگار با این درختان الزامی است. به منظور تعیین بهترین محیط کشت، ریزنمونه­های جوانة انتهایی و جوانه­های جانبی پایه­های تترا، نماگارد و gf677 در اواسط بهار تهیه شدند و پس از گندزدایی، در شرایط درون شیشه­ای روی محیط­های کشت ms تغییر یافته، wpm و knop هر کدام دارای 6/0 میلی­گرم در لیتر بنزیل آدنین و 01/0 میلی­گرم در لیتر نفتالین استیک اسید قرار گرفتند. این پژوهش به صورتآزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایۀ کاملاً تصادفی با چهار تکرار و چهار نمونه در هر تکرار به اجرا درآمد. طبق نتایج، پایه­های تترا، gf677 و نماگارد به ترتیب بیشترین تعداد گیاهچه را تولید کردند. پایة نماگارد در محیط کشت knop، هیچ پرآوری را به همراه نداشت. ریزنمونه­های نماگارد در این محیط کلروز شدند. این محیط کشت به ایجاد کلروز در گیاهچه­های حاصل از ریزنمونۀ تترا منجر شد. ریزنمونه­های هر سه پایه در محیط ms تغییر یافته، بیشترین تعداد و طول گیاهچه را تولید کردند، بنابراین، تیمار ترکیب تنظیم کننده­های رشد روی محیط ms تغییر یافته ارزیابی شد. به منظور تعیین بهترین ترکیب تنظیم کننده­های رشد، سه ترکیب مختلف ارزیابی و بررسی شد. ترکیب هورمونی 6/0 میلی­گرم در لیتر بنزیل آدنین و 01/0 میلی­گرم در لیتر نفتالین استیک اسید، بیشترین تعداد و طول گیاهچه را تولید کردند. افزایش غلظت تنظیم کننده­های رشد به میزان 8/0 و 1 میلی­گرم در لیتر بنزیل آدنین و 1/0 و 5/0 میلی­گرم در لیتر نفتالین استیک اسید به شیشه­ای شدن و تولید کالوس در پایة gf677 منجر شد. در هر سه ریزنمونه بیشترین تعداد ریشه و درصد ریشه­زایی در محیط ms تغییر یافته با 1 میلی­گرم در لیتر نفتالین استیک اسید حاصل شد. پایة تترا بیشترین تعداد و طول ریشه را تولید کرد.